Հեղինակ՝ Արման Աբրահամյան
Մի անգամ ես և իմ ընկերները նավով ճանապարհորդում էինք։ Մենք հասանք Խաղաղ Օվկիանոս և տեսանք կետ, շնաձուկ և ուրիշ այլ ջրային կենդանիներ։ Գնացինք-գնացինք և դեմ առավ մեզ շա՜տ մեծ ձուկ։ Նա այնքան մեծ էր, որ մենք վախեցանք նրան մոտենանք։ Նա սկսեց փոքրիկ ձկներ ուտել և նրանց հետ էլ նաև մեզ կուլ տվեց։ Մենք վախեցանք իս միքիչ հետո սկսեցինք մտածել թե ինչպե՞ս պետք է մենք այստեղից դուրս գանք։ Ես մտածեցի և ասացի։
-Եկեք ուղակի բղավենք օգնեցեք-օգնեցեք, իսկ ընկերներս ասացին։
-Բայց մեզ մոտ ոչվոք չկա մենք այստեղ միայնակ ենք։ Ասաց ընկերս։
-Այո ճիշտ ես ասում։ Ասացի ես։
-Եկեք զանգենք մեզ ծանոթ մարդկանց։ Ասաց ընկերս։
Մենք փորձեցինք, բայց ոչինչ չստացվեց, կապ չկար։
-Ընկերներ կապ չկա ինչ անե՞նք։
-Մտածեցի եկեք ծիծաղացնենք նրան, նա կբացի բերանը և մենք կփախչենք։
-Այո արի հենց այդպես էլ անենք։
Եվ մենք սկսեցինք ղդիկ տալ ձկանը։ Նա բերանը բացեց և մենք փախչեցինք։
